İt herif, adı üstünde it gibi havlar, kuyruk sallar. Onun kuyruk sallaması yalakalığından, bedava kemik beklentisindendir. Kancık itler sürüsü içinde kendini erkek sanır. Üstüne giderseniz kuyruğunu bacaklarının arasına alır, kıstırır. Korkaktır. Dolayısıyla havlaması, ürümesi onda bir takım ruhi üstünlüklerin belirtisinden değil bilakis içi boş tenekenin vurulunca tıngırdamasındandır. Gürültüsü ürkekliğindendir. Kaçarken kuyruğu bacakları arasında mavklamasındandır.
İt herifte erdem arayışı boşunadır. Kanı sürüngen kanıdır. Bozuktur. Teri tembel hayvan teridir. Ait olduğu kılan içinde bir punduna getirmenin telaşı içinde beklerken terler. Onun teri bekleyiştir. Gözyaşı kurumuştur. İçinde pınarlar akmaz olmuş, ruhu çoraklaşmıştır. İt herifin bu üç kutsal damladan gönlüne düşen bir tek damla nasibi yoktur. Kanı bozuk, teri davasız, başıboş şerefsizdir. Gözyaşı zehirdir, aldatmadır, hiledir, yalandır, iftiradır. O kurban Bayram'ında müslüman mahallesinde gezen nasipsiz köpektir.
İt herif gücünü kendisini kiskirten efendisinden alır. Kendi iradesi yoktur onun. Kendi düşüncesini dedikodulara kurban etmiştir o. Zira iftira, yalan ve hile mabedinde pineklemekte, kendi ruhunun açlığını buradan edindiği yalla gidermektedir. Açlığını gideremediği Zamanlar da kendisi gibi itlerin çanaklarını yalamakta, onun bunun artığını kendine ağız suyu kıvamında içecek yapmaktadır.
İt herifin en büyük keyfi hırlamaktır. Onun hırlayışı öyle ısıracak ya da korkutacak cinsten değildir. Bir amaca da mebni değildir. Onun hırlamasının diğer hayvanlar arasında benzeri eşeğin anırmasıdır. Nasıl eşek anırınca kimseyi korkutmaz ya da ısırmazsa it herifin durumu da aynen öyledir. Yani havlaması itliğinin bir gereğidir. O itliğinin gereğini yapacak siz ona kemik atsanız da atmasanız da hırlayacak havlayacaktır. Üzerine gitseniz de gitmeseniz de size ürüyecek, zaman Zaman yolunuzu keserek keklik gibi sekecek, kaşıntısını her haliyle ortaya koyacaktır.
İt herife kayıtsız kalmanız, onun kaşıntısına cevap vermemeniz onu daha da hırslandıracak, daha fazla kuyruk sallama, efendisine daha fazla şebeklik yapma noktasından kendisini size kiskirten efendisinin gözüne girmek için hırlama katsayısını artıracak, hatta Zaman Zaman köpeklik psikolojisini de aşıp hayvan gibi böğürecek, size eşeğin anırmasını aratacaktır.
İt herif efendisinin sadık bekçisidir. Efendisi yularını nere çekerse peşinden gider. Tasmasını çıkartırsa efendisi kendisini terk edilmiş hisseder. O daima bir tasma arar. Tasması yoksa hiç kimseye hırlamaz. Tasma onun kimliğidir kişiliğidir. Tasmasının kendisini koruyacağı vehmiyle Mutlu olur. Cesaretini oradan alır. Bilir ki tasması varsa onu oraya takan kendisine sahip çıkan bir efendisi vardır. Tasma elinden alınırsa, o bir diğerine koşar. Tasmasız yaşayamaz. Onun en büyük tasması tasmasız yaşayamayacak olmasıdır. O tasmasız bir varoluş düşünemez, düşleyemez.
Tasmalardan örülü bir ağdır onun yaşamı. O kendini bu Network içinde emniyete alır. Aslında bir süpürgenin ucuyla dokunma mesafesindedir onun bütün yaşamı, güvenliği. Sahip olduğu emniyet bu kadar çürük olsa da, o korunduğunu hissettiği yerden önüne gelene hırlar. Onun hırlamasını size has zannetmeyin. Sizden önce de nicelerine hırladı. Ama korkmayın daha henüz hiç kimseyi ısırmadı. Elinize bir süpürge alın, örümceğin ağına dokunur gibi, ucuyla hafifçe dokunun. Dilini sarkıtıp solumasına aldırmayın. Göreceksiniz her şeyin buharlaşıp yok olduğunu…
0 yorum:
Yorum Gönder